LESIST!

Getur einhver sagt mér hversu mikla upphæð var verið að samþykkja að greiða? 

Var verið að dæma Íslendinga til að borga 1285 milljarða?  Samkvæmt fréttinni eiga 340.000 einstaklingar innistæður.  Ef að hver og einn fær þessa tryggingaupphæð upp á rúmar 20.000.- evrur, þá eru þetta 1200.000.000.000.-  ..... Svo sagði norska útvarpið 30 milljarðar norskar krónur.  Það eru 600 milljarðar á núverandi gengi!  Er þessi óvissa sökum ruglandi verðgildis eignasafns Landsbankans?  

 Ég ætlaði mér ekki að verða reiður vegna þessa, en það er erfitt ef að fylgjandi er rétt;                   

(Vinsamlegast leiðréttið ef villa finnst)

1. Tekið úr frétt;

"Við fall gamla Landsbanka Íslands urðu inneignir 340 þúsund sparifjáreigenda óaðgengilegir í útbúum bankans í Bretlandi og Hollandi. Heildarupphæð þessara innistæðna nam jafnvirði rúmlega 1200 milljörðum króna. Tryggingasjóður innstæðueigenda ábyrgist 20.887 evrur á hvern reikning."

          340.000.- margfaldað með 20.887 evrum eru tæpir 1300 milljarðar!

Ég fæ að troða inn nokkrum spurningum í það sem fylgir.  Það er frjálst að svara eftir bestu getu.

2. Fyrrum eigendur Landsbankans virðast eingöngu hafa átt skúffufyrirtæki og svo einhver eignarhaldsfélög hlaðin skuldum.  Einnig voru öll veð sem frá hefur verið sagt gersamlega út úr kú.  Því spyr ég; Er "eignasafn" Landsbankans jákvætt um einhverja upphæð sem hefur eitthvað að segja?  Er til eitthvað upp í þessa skuld?  

 

3. Alþjóða gjaldeyrissjóðurinn er kominn með klærnar í Ísland.  Eftir því sem ég best get lesið mér til, þá er árangur uppbyggingar- og hjálparstarfsemis þeirra 0%.  Þetta virðist bara vera eitthvað okurlánafyrirtæki í takt við seðlabanka USA.  Og því spyr ég nú;

A. Hver er afborgunarsamningur okkar við IMF og af hvaða heildarupphæð?

B. Hver eru viðurlög við vanskilum við IMF?

C. Hver er að lána Íslenska ríkinu til að greiða innistæðueigendum?  Eru það ríkissjóðir landanna eða einkareknir seðlabankar að amerískri fyrirmynd?

D. Hver eru viðurlög við vanskilum við breska og hollenska ríkið, eða þ.e.a.s. þann sem ætlar að lána ríkinu til að greiða innistæðueigendum?

 

Meirihluta þess tíma sem Icesave umræðurnar hafa verið í gangi, hef ég mestmegnis verið þeirrar skoðunar að þetta þyrfti að greiða.  Allavega tryggingainnistæðurnar.  En svo fer maður að velta fyrir sér hlutum.  Til hvers þarf að greiða þetta?  Hvers lög eru það að allir Íslendingar greiða fólki sem ekkert kemur þjóðinni við, góð meðalárslaun á mann?  Það má ekki gleyma því að allur gróði einkarekins fyrirtækis, eins og þess sem Landsbankinn var, er stýrt af eigendum þess.  Fyrirtækið er EINKAREKIÐ!  En svo sprettur upp að það er ríkistryggt!  Þegar ég sé þetta svona sjálfur á prenti, þá hugsa ég bara; "Sjitt, var Alþingi frjálsra Íslendinga að samþykkja þetta?"

Ef að Íslendingar geta lært eitthvað af góðærinu, þá er það kannski eitthvað um ný gildi.  Gott er að spyrja sig núna hvort að jafnvægi sé í því að eiga 2 flatskjái, skulda 2 bíla og 1 og hálft hús.  Var svona mikilvægt að missa af uppeldi barna sinna síðustu 10 ár til að eiga allt þetta drasl?  Við hvern var þessi keppni eiginlega?  Hver vann?  Hver á að nota hálfbyggða sumarbústaðinn ef það er ekki til peningur fyrir bensíni upp í Kjós?  Er aukinn aðgangur að lánsfé virkilega það sem við þurfum í dag?  Hefur það alltaf verið lykillinn að uppbyggingu og lífshamingju?  Eða er það kannski mögulegt að óháð gjaldmiðli, þá finnist innan Íslands eigin efnahags glæsileg uppskrift að hóflegri neyslu og hamingju í nægjuseminni?  Ekkert í minni hamingjusömu æsku hefur að gera með glansandi drasl!  Ég er meira að segja ennþá hálfskömmustulegur yfir hversu óeðlilega glaður ég varð þegar fjölskyldan fékk stöð 2.  Ég trylltist bara hreinlega, sex ára guttinn.  En þar voru líka teiknimyndir á morgnana um helgar.  Hálffúlt var það svo um svipað leyti að sjónvarp byrjaði á fimmtudögum.  Þá lögðust heimsóknarkvöldin smám saman útaf.  Hvað gerir þú á fimmtudagskvöldum í dag?  Væri það svo hrikalegt að taka nokkur skref til baka?  Er búið að telja þér trú um að í augum Breta og Hollendinga, og kannski nokkurra annara þjóða, þá þurfi stoltur Íslendingur að vera borgunarmaður fyrir glötuðum fjárfestingum annarra sökum hruns einkafyrirtækis?

Þú þarft ekki að trúa því!

Hvers lög eru það?

 

Ég er kannski ekki svo reiður, en ég er hrikalega vonsvikinn, því að það er greinilegt að nú brást eitthvað einhvers staðar.

 

Stolt og gildi hvergi sást,
Þjóðin vildi en þingið brást.
Sanna Ísland samning rifi,
óháð Ísland lengi lifi.  

  
 
   

 

 

 

 

Bretar skoða fyrirvarana